مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
شاعر : قاسم نعمتی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : غزل
مرام و مـعـرفـتـش مـادرانـه بود حسن به فکر صحن و سرا و حرم نبود حسن
نجـف برای عـلی، کربلا برای حـسین مـدیـنـه خـادمـی مـادرش نـمـود حـسن
تــمـام راه نـجـف تـا بـه کــربـلا دیــدم نوشتـهاند مـلائک به هر عـمود؛ حسن
گمان کـنم که به گـوشـم بـجـای لالایی به گریه مـادرم آهـسته میسـرود حسن
کسی که داده همیـشه ز قـعـر چاه گـناه مرا به عرش خدا یه شبه صعود حسن
بـه روی بـاز شـده هــمـدمِ جـزامـیهـا کـریـم شهـر مـدیـنـه امـام جـود حـسـن
همه زمین و زمان ذکرشان درود، حسین ولی رسـول خـدا داد زد درود؛ حـسـن
شـتـر سـوارِ جـمـل پیـش پاش زانو زد نـشـانـده آتش فـتـنه در این فرود حسن
زمان دفن چه خالی نمود عقـده خویش خـدای نـگـذرد از آن زن حـسود حسن
|